روکش چوب بلوط چیست و انواع آن کدامند
در بازار روکش بلوط در انواع روکش بلوط سفید ، روکش بلوط رگه راست ، روکش بلوط موج دار ، روکش بلوط آمریکایی ، روکش بلوط کانادایی و …. موجود می باشد که در کد های رنگی ، کیفیت ، ضخامت و عرض های مختلف دربازار موجود می باشند.
روکش بلوط
روکش بلوط از حیث ضخامت به دو گروه روکش چوب بلوط ضخامت 0.2 و 0.6 تقسیم بندی می شوند . روکش های ضخامت 0.2 در رده ی روکش های طبیعی بلوط قرار می گیرند و در تنوع رنگی مختلف در انواع موج دار و رگه راست ، سفید و خاکی رنگ به صورت وارداتی از امریکا و کانا دا در بازار ایران می جود است و روکش هایی با ضخامن 0.6 و بعضا 0.4 در رده ی لایی روکش بلوط قرار می گیرند که در صنعت چوب استفاده های مختص به خود را دارا می باشند.
چوب و درخت بلوط
نام علمی بلوط Quercus و نام علمی آن Oak می باشد . این درخت در برگرفته از نام عده ای از درختان و میوه های این درختان می باشد . درخت بلوط سال های زیادی عمر می کند که در برخی موارد عمر این درخت به 2000 سال نیز می رسد . نمونه های مختلفی از درخت بلوط در رشته کوه ها ی زاگرس و البرز در ایران وجود دارند .
چوب درخت بلوط به واسطه ی چگالی هفتاد و پنج صدم گرم بر سانتی متر مکعب از سختی نسبتا بالایی برخوردار است . درخت بلوط به دلیل سختی بسیار بالایی که دارد و همچنین تانن بالا در مقابل انواع حشرات ، موریانه ها و قارچ ها مقاومت بالایی از خود به نمایش میگذارد . به جرات می توان گفت چوب درخت بلوط از مرغوب ترین چوب های موجود در جهان و ذغال ان نیز از مرغوب ترین ذغال ها می باشد.
به دلیل کیفیت بالای چوب درخت بلوط این درخت به صورت بی رویه ای در جنگل ها قطع می شوند و نسبتا در مقایسه با دیگر چوب ها قیمت در رده ی قیمتی بالاتری نیز قرار میگیرد . و همچنین به دلیل کمبود درخت بلوط در جهان بدلیل قطع بی رویه ی آن ها برای صرفه جویی در مصرف چوب درخت بلوط ، چوب این درخت به صورت لایه لایه شده و تحت نام روکش طبیعی چوب بلوط به بازار عرضه می شود .
درخت بلوط در ایران
دربارهٔ تعداد گونه‌ها و زیرگونه‌های بلوط در ایران نظرات مختلفی داده شده اما همه پژوهشگران بر وجود چند گونه مهم از بلوط در جنگل‌های ایران توافق دارند:
- گونه بلوط ایرانی (نام علمی: Quercus brantii) یا بَرودار، درختی با ارتفاع تا ۱۰ متر، که از شمال‌غربی تا جنوب‌شرقی رشته‌کوه زاگرس وجود دارد و به علت انعطاف‌پذیری خاص خود نسبت به دیگر گونه‌ها توانایی رویش در گونه‌های مختلف خاک، ارتفاع (از ۴۵۰ متر در گدارلندر مسجدسلیمان گرفته تا ۲۶۰۰ متر از سطح دریا در ارتفاعات لته‌کال یاسوج) و جهات جغرافیایی را دارد. در مناطق مختلف با نام‌های گوناگونی چون بلوط ایرانی، برو، شکین، هلوین، بلی، بلو و داربرو نامیده می‌شود. یکی از ویژگی‌های بسیار مهم این‌گونه، که نقش بسیار اساسی در بقای آن داشته قدرت خارق‌العاده جست‌زنی آن (به دو صورت پاجوش و ریشه جوش) است.
- گونه دارمازو (نام علمی: Quercus infectoria)، درخت یا درختچه‌ای با ارتفاع متوسط، که از شمال‌غربی زاگرس تا منطقه گهواره در استان کرمانشاهگسترش یافته و پس از آن به صورت لکه‌های کوچک و پراکنده در استان لرستان یافت می‌شود.
- گونه یوول (نام علمی: Quercus libani)، درختی کوتاه به ارتفاع ۱۰–۱۲ متر، که مختص مناطق مرتفع با خاک‌های عمیق و حاصلخیز است و پراکنش آن از آخرین حد شمالی زاگرس شروع می‌شود و در پایان محدوده جنگل‌های مریوان (هم‌مرز با پاوه در استان کرمانشاه) تمام می‌شود.
- گونه اوری (نام علمی: Quercus macranthera)، درختی مرتفع به ارتفاع تا ۲۵ متر، که در جنگل‌های ارتفاعات شمال ایران، مناطق کوهستانی قفقاز،ارسبارانو جنوب بروجرد و جنگل‌های مختلط کاسپینی-هیرکانی دیده می‌شود. به شکل زمین و جهت جغرافیایی بستگی ندارد اما به ارتفاع زمین بستگی داشته و غالباً در ارتفاعات بالاتر از ۱۷۰۰ متر از سطح دریا رشد می‌کند و درختی سرمادوست و نورپسند است.در مناطق شمالی ایران این درخت را با نام‌های دیگری چون بلند مازو، پاچه مازو، گوری، اورو، ترش مازو و پالط نیز می‌شناسند.
- گونه بلندمازو (نام علمی: Quercus castaneifolia)، درختی مرتفع به ارتفاع تا ۵۰ متر، که در استان‌های گلستان، مازندران و گیلان می‌روید.
- گونه سفیدمازو (نام علمی: Quercus petraea) که در استان‌های گلستان، مازندران و گیلان می‌روید.
در سال‌های اخیر روند تخریب درختان بلوط جنگل‌های ایران گسترش یافته که عواملی چون آفت، خشکسالی، از بین بردن درختان برای کشاورزی و دامداری، بریدن درختان برای تهیه زغال هجوم سوسک‌ها، بیماری ناشناخته، گردوغبار و افزایش میانگین دمای هوا را از دلایل اصلی آن می‌دانند.
دشت برم، بزرگترین دشت بلوط ایران در کازرون و در غرب استان فارس قرار گرفته‌است و در سال‌های اخیر تلاش‌هایی برای جلوگیری از نابودی بیشتر درختان آن شده‌است
